De eerste dag

Demi en ik krijgen onze kamers te zien. "Klein maar fijn" Alles is aanwezig; een bed met een nachtkastje er naast, een bureau en een kledingkast. Boven mijn bed hangt een "ster" als lamp. Dit doet mij denken aan de kinderslaapkamer bij opa en oma thuis. Dit typische Ikea lampje zorgt er gelijk voor dat ik mij thuis voel in mijn kamer. Uiteraard draagt het lijstje met een foto van Jill (mijn hond) daar ook aan bij. Ik zet deze op mijn nachtkastje. Dan zie ik het raam, verstopt achter een schattig valletje. Het raam geeft uitzicht over een meer, die inmiddels een dikke laag ijs bevat. En met dik, bedoel ik dik, minimaal 30 centimeter. Ik zeg we verplaatsen de Elfstedentocht naar Zweden... 

We zijn net klaar met de zware koffers uitpakken als Caisa roept dat het eten klaar is. De geur komt ons al tegemoet als we naar beneden lopen. De tafel is gedekt voor vier; Caisa en haar man, Demi en ik. Caisa is zo lief om alle gerechten de komende zes weken aan te passen naar de vegetarische variant zodat wij er ook van kunnen genieten.

Vandaag staat er Nikkaluoktasoppa (leuk woord voor galgje) op het menu. Dit is een soep die getrokken wordt uit vlees. Het vlees van de elanden, dat Caisa en haar man eten, vangt Caisa zelf. Ook worden er groenten aan de soep toegevoegd als paprika en ui. Deze soep (de vega variant) staat voor onze neus te wachten samen met een mandje crackers en smeersels. 

Wat een belonende maaltijd na een hele dag reizen! 

Na het eten laat Caisa de badkamer zien. Ze heeft hier heel lief twee handdoekjes voor onze handen opgehangen met onze naam erboven. Moe van het reizen, is het tijd om te slapen onder de ster. 

De volgende ochtend word ik al vroeg wakker. Gelukkig is Caisa ook al wakker. Samen bespreken we de dag. Ik knuffel ondertussen de drie honden die binnen zitten: Safir, Tikka en Varja. Safir is een alaskan husky puppy van 5 maanden. Omdat ze nog een hoop moet leren, zit ze s'avonds tot en met s'ochtends binnen en overdag mag ze naar buiten. Tikka is 3 jaar oud. Caisa vormt samen met Tikka een team dat op elanden jaagt. Varja is een oude sledehond van 11 jaar. Die mag na haar pensioen lekker binnen slapen. Er zijn nog ruim 60 andere honden op de huskyfarm die wel allemaal buiten leven, maar nu eerst ontbijt!

Demi en ik hebben boven een koelkast met brood, yoghurt en wat smeersels. Naast de koelkast staat een kastje met borden, glazen en bestek. Onderin het kastje staat muesli en verschillende soorten koekjes. We ontbijten gezellig samen (op de grond voor het kastje) met wat yoghurt en muesli. En ja, we hebben stoelen in onze kamers, maar dit is natuurlijk veel gezelliger.

We zijn al snel klaar, omdat we graag naar de honden willen. Het is inmiddels bijna 9 uur en dat betekend; tijd om aan te kleden. We hebben allebei werkkleding gekregen om aan te doen tijdens het voeren en hokken schoonmaken. Strak ingepakt gaan we naar buiten. We hebben ons wel vergist in de temperatuur. Het is vandaag -6 graden. In Nederland bevries je gelijk, maar hier is het tot -10 graden eigenlijk best wel lekker. 

Buiten kijken wij onze ogen uit van al het moois wat we gisteravond nog niet gezien hebben. De hondenhokken vormen twee lange rijen. Bij de deuren hangen naambordjes van de honden. Dat maakt deze huskyfarm zo bijzonder; geen één hond is een nummer, alle honden zijn nummer één. 

Op de kar laden wij alles wat we nodig hebben om al deze 60+ honden te voeren. Er zijn vijf grote emmers gevuld met brokken nodig. Ook hebben we een stuk of zes gieters vol aan water nodig. 

Met de kar rijden we naar beneden. Eerst geeft Caisa medicatie aan de honden die dat nodig hebben. Daarna kan het echte werk beginnen! 

Er hangen voerbakken aan de hokken. Hierin krijgen de honden een schep brokken en water tegelijk. Al het voer is afgemeten per hond, daarom moet ik (nog) een spiekbriefje gebruiken. Caisa weet echter alles uit haar hoofd waardoor het super snel gaat. Na het voeren ruimt Caisa alles op en beginnen Demi en ik aan het schoonmaken van de hokken. Dat is nog best een flinke klus aangezien het vriest. Alle drollen zijn vastgevroren aan de grond, wat betekent dat we het letterlijk moeten weghakken. 

Na deze work-out gaan we weer terug naar binnen. Daar zitten vrienden van Caisa. Ze komen uit Nederland en zijn hier sinds 4 maanden naartoe verhuisd. De vrouw heeft hier een aantal jaar terug ook stage gelopen en is daarna elk jaar terug gekomen en nu zelfs verhuisd. Ik vond het leuk om alle verhalen te horen en we hebben met zijn allen gegeten. 

Nadat ze terug naar huis gingen, hebben Demi en ik de dag afgesloten met een welverdiende warme douche en een kaartspelletje. Slaap lekker ;)